بچه ها در دوره پیش دبستانی چه می آموزند؟
عمده ترین هدف آموزش در این دوره آماده کردن کودکان برای ورود به دبستان است. آموزش مهارتهای اجتماعی نظیر بالا بردن سطح تعامل کودک با دیگر همسالان از جمله آموزشهای مهم دوران پیش دبستانی است. مهارتهای خودیاری شامل طرز صحیح غذا خوردن، پوشیدن و در آوردن لباس و رعایت نظافت هنگام رفتن به دستشویی به صورت مستقل، از دیگر مهارتهای زیربنایی است که کودک باید در این مرحله بیاموزد.
از سوی دیگر، آموزش اطلاعات عمومی نظیر مفاهیم( بالا، پایین- چپ، راست- کوتاه، بلند و...)، مشاغل، حیوانات، میوه ها، رنگها، وسایل نقلیه و... همچنین مهارتهای نوشتن مانند طرز صحیح گرفتن مداد از جمله مواردی است که کودک در این مرحله می آموزد.
ضمن آنکه، مهارتهای حرکتی ظریف مانند قیچی کردن کاغذ، کپی کردن اشکال، رنگ آمیزی و وصل کردن نقطه ها به هم و نیز مهارتهای حرکتی غیرظریف نظیر دویدن، پریدن، لی لی کردن، از پله بالا و پایین رفتن، چهار دست و پا راه رفتن و... نقش اساسی و مهمی را در یادگیری کودک در تمام مراحل تحصیلی او خواهد داشت.
سوال این است که کودکان در دوره پیش دبستانی تا چه اندازه با این آموزشها آشنا می شوند. اگر چه باید اذعان داشت با توجه به مشکلات مالی و پایین بودن دستمزد مربیان مراکز پیش دبستانی و مهد کودک، این قشر دلسوز، زحمت فراوانی برای آموزش کودکان متحمل می شوند. اما به نظر می رسد با وجود اهمیت آموخته های زیربنایی در این مقطع سنی، کمتر به این مهم توجه می شود.
در حالی که آموزش این مهارتها نیاز به مربیانی با تجربه دارد که علاوه برآشنایی با خصوصیات جسمی و روحی کودک، تجربه کافی جهت آموزش در این زمینه را داشته باشند.
چه بسا مربیانی به دلیل رعایت نکردن مراتب آموزشی از ساده به مشکل، مفاهیم را به صورت غیرعلمی به کودکان می آموزند. در چنین شرایطی کودک به دلیل نقص آموزش، احساس ناتوانی کرده و اعتماد به نفس او پایین می آید و در نتیجه از کار آموزش دلزده می شود.
اگر چه مربیان مهدهای کودک و مراکز پیش دبستانی تمام تلاش خود را برای بهبود آموزش به کار می گیرند اما در مواردی نداشتن الگوی مناسب و نا آشنایی با اصول روانشناسی، اغلب رابطه آنها را با کودک و خانواده دچار چالش می کند.